شعر فارسی و مازندرانی(تبری)

چکل، پلنگ و کل بز دارنه پاجی

کجه بورده نماشون قرارا

لَله پلنگ غرنش یارنه پاجی

شعر:نظرنژاد-کدخدا

پاجی= روستایی ییلاقی و زیبا در ساری

چکل= بالای کوه +در منظومه بلند چکل استاد کاظمی(شروین) بعنوان نمادی شبیه حیدر بابا از آن در شعر استفاده شده است

وارش=باران

لَله =نی

غرنش= غرش

من و روجا

چنده خوار من و روجا بواشیم یار

چنده خوشه من و روجا بموندیم خوار

چندروزه ندیمه روجای سوسو رِ

لَلِه بیرم بخوندم تا صواحی زار

#کدخدا_نظرنژاد

چقدر خوب است من و روجا(ستاره صبح ) یارشویم

چقدر باعث شادی است که من و روجا به سلامت در کنار هم باشیم

چند روزیست که چشمک زدن ستاره (روجا) را ندیده ام

نی بگیرم و تا صبح از دوریش زار زار بخونم

#نظرنژاد_کدخدا